Trądzik różowaty – leczenie, przyczyny jak leczyć?

Czym jest trądzik różowaty?

Trądzik różowaty to przewlekła choroba dermatologiczna o charakterze zapalnym. Niniejsze zaburzenie dotyka zazwyczaj osoby dorosłe i mimo, iż nie niesie ono za sobą poważnych konsekwencji zdrowotnych, często stanowi przyczynę kompleksów oraz stwarza problemy związane z właściwą pielęgnacją skóry.

Trądzik różowaty – leczenie, przyczyny, objawy

  1. Trądzik różowaty.
  2. Przyczyny trądziku różowatego.
  3. Przebieg choroby różowatego.
  4. Leczenie
  5. Trądzik różowaty dieta.

1. Trądzik różowaty.

Jakie są objawy trądziku różowatego?

Trądzik różowaty charakteryzuje się znaczącym zaczerwienieniem skóry w okolicach czoła, nosa, brody i policzków. Ponadto, na twarzy chorego widoczne są naczynka oraz drobne krostki i wypryski. W zaawansowanych stadiach, trądzik różowaty może przypominać oparzenie słoneczne.

Jak często występuje trądzik różowaty?

Niniejsze zaburzenie najczęściej spotykane jest u mieszkańców Europy Północnej oraz Zachodniej. Szacuje się, iż objawy z nim związane mogą dotyczyć nawet 10% naszej populacji. Trądzik różowaty w większości przypadków diagnozowany jest u kobiet powyżej 40 roku życia. Niemniej jednak, pierwsze objawy tej choroby mogą pojawić się już po ukończeniu 25 lat. Istotną informację stanowi również fakt, iż mimo tego, że to kobiety częściej zmagają się trądzikiem różowatym, to mężczyźni w znacznej przewadze doświadczają zaawansowanych stadiów niniejszej choroby.

[related-post]

2. Trądzik różowaty PRZYCZYNY

Mimo, iż przyczyny powstawania trądziku różowatego stanowią przedmiot licznych badań naukowych, jego jednoznaczna etiopatogeneza nie została jeszcze do końca poznana.  Niemniej jednak, na przestrzeni lat opisano szereg czynników, które mogą być odpowiedzialne za wywoływanie oraz zaostrzanie objawów choroby.

Wśród czynników wpływających na powstawanie objawów trądziku różowatego możemy wyróżnić:

  • Czynniki środowiskowe;
  • Zaburzenia układu immunologicznego;
  • Nieprawidłowe reakcje naczyniowe;
  • Wpływ promieniowania UV;
  • Wpływ czynników emocjonalnych;
  • Wpływ drobnoustrojów;
  • Nieodpowiednią dietę.

Czynniki środowiskowe – Czynniki środowiskowe, takie jak nagła zmiana temperatury, silny wiatr oraz niewłaściwa pielęgnacja skóry, mogą w znaczący sposób wpłynąć na wywoływanie objawów trądziku różowatego.

Zaburzenia układu immunologicznego – Zaburzenie dotyczące wrodzonej odpowiedzi immunologicznej stanowi jedną z najnowszych teorii mających na celu ustalenie przyczyn powstawania trądziku różowatego.  Zdaniem naukowców w wyniku niniejszego zaburzenia dochodzi do niekontrolowanego wzrostu poziomu cytokin oraz peptydów, które są odpowiedzialne za zwiększenie wrażliwości skóry.

Nieprawidłowe reakcje naczyniowe – Według ostatnich ustaleń, znaczącą rolę w procesie powstawania trądziku różowatego odgrywają również zmiany dotyczące naczyń limfatycznych oraz krwionośnych skóry. Dowód niniejszej teorii stanowi fakt, iż większość pacjentów we wczesnych stadiach choroby zmaga się z napadowym zaczerwienieniem skóry (tzw. Flushingiem), które może sugerować zwiększony przepływ krwi oraz pierwotną nadreaktywność naczyń.

Wpływ promieniowania UV – Nawet krótka ekspozycja twarzy na działanie promieni słonecznych jest w stanie doprowadzić do wywołania rumienia napadowego oraz do wyraźnego pogorszenia objawów klinicznych trądziku różowatego.

Wpływ czynników emocjonalnych – Nagły stres o dużym nasileniu oraz wyraźne podekscytowanie odpowiedzialne są za zaostrzenie objawów trądziku różowatego. Symptomy niniejszej choroby nasilają się również w sytuacji płaczu lub znaczącego wysiłku fizycznego.

Wpływ drobnoustrojów – Teoria dotycząca wpływu drobnoustrojów na powstawanie trądziku różowatego budzi spore kontrowersje w środowisku dermatologów. Niemniej jednak, w tkankach skóry osób zmagających się z niniejszą chorobą odnaleziono dowody świadczące o obecności zakażenia nużeńcem. Jednakże, związek przyczynowo – skutkowy między występowaniem trądziku różowatego, a wspomnianym pasożytem nie został jeszcze ustalony.

Nieodpowiednia dieta – Za zaostrzanie objawów trądziku różowatego odpowiedzialna może być również nieodpowiednia dieta bogata w ostre przyprawy oraz potrawy charakteryzujące się wysoką zawartością cukru.

Czynniki wywołujące zaostrzenie objawów trądziku różowatego

Wśród czynników wpływających na wyraźne zaostrzenie objawów niniejszej choroby możemy wyróżnić:

    • Pokarmy, takie jak: ostre przyprawy, żółte sery, czekolada, wanilia oraz sos sojowy;
    • Napoje, takie jak: gorąca herbata oraz kawa, alkohole (szczególnie czerwone wino);
    • Czynniki klimatyczne, takie jak: silny mróz, upał, gwałtowny oraz silny wiatr, wilgotny klimat;
    • Czynniki związane bezpośrednio ze stylem życia jednostki, takie jak: gorące kąpiele, korzystanie z sauny, częste ćwiczenia fizyczne;
    • Czynniki emocjonalne, takie jak: silny stres, gniew, uczucie lęku, złości i skrępowania;
    • Czynnik związane z funkcjonowaniem układu hormonalnego, takie jak: nieregularny cykl miesiączkowy, menopauza i stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych oraz steroidów pochodzenie egzogennego;

  • Niektóre leki doustne, takie jak: preparaty rozszerzające naczynia, preparaty zawierające wysokie stężenia witaminy PP, nitrogliceryna;
  • Niektóre leki i kosmetyki do stosowania zewnętrznego, zawierające takie substancje jak: kortykosteroidy, aceton, alkohol, retinoidy.

3, Trądzik różowaty OBRAZ KLINICZNY I PRZEBIEG CHOROBY

Trądzik różowaty może charakteryzować się różnym przebiegiem oraz stopniem nasilenia objawów. Rozpoznanie właściwego stadium choroby posiada kluczowe znaczenie dla zastosowania odpowiednich form leczenia.

Rodzaje trądziku różowatego

Ze względu na rodzaj oraz stopień zaawansowania występujących objawów możemy wyróżnić 4 postaci trądziku różowatego.

Po pierwsze: Trądzik teleangiektatyczno-rumieniowatywystępujący pod postacią rumienia o charakterze czasowym lub stałym, któremu towarzyszyć mogą pieczenie oraz obrzęk skóry twarzy.

Po drugie: Trądzik grudkowo-krostkowywystępujący w postaci rumienia trwałego na środkowej części twarzy. Ponadto, chorym w przebiegu niniejszej odmiany trądziku mogą towarzyszyć drobne zmiany skórne w postaci grudek oraz krostek.

Po trzecie: Trądzik z dominacją zmian przerostowych charakteryzujący się wywoływaniem nierównej i zgrubiałej powierzchni skóry, obfitującej w drobne guzki. Zmiany przerostowe występują zazwyczaj na nosie, czole, policzkach, brodzie oraz uszach pacjenta. Ponadto, w obrębie wspomnianych zmian często stwierdza się obecność zapalenia mieszków włosowych.

Po trzecie: Trądzik oczny – jest bardzo trudny do zdiagnozowania, ponieważ jego objawy mogą przywodzić na myśl klasyczne zapalenie spojówek lub rogówki oka. Pacjentom w przebiegu niniejszej odmiany trądziku towarzyszą takie objawy jak: pieczenie i swędzenie oczu, światłowstręt, uczucie obecności ciała obcego w oku.

Obraz kliniczny zaburzenia

Każdy z wymienionych powyżej podtypów trądziku różowatego może charakteryzować się różnym przebiegiem, począwszy od łagodnego, przez umiarkowany, aż do ciężkiego. Ponadto, ocenia się również obecność objawów pierwotnych niniejszej choroby, wśród których możemy wyróżnić:

  • Napadowy lub utrwalony rumień;
  • Teleangiektazję (poszerzenie drobnych naczyń krwionośnych); oraz
  • Pojawiające się na skórze twarzy grudki i krostki.

Ocenia się je w skali od 0 do 3, co oznacza kolejno: brak objawów, łagodne nasilenie objawów, umiarkowane nasilenie objawów oraz ciężkie nasilenie objawów.

Dodatkowo, dermatolodzy poddają również ocenie objawy wtórne obejmujące:

  • Pieczenie oraz kłucie;
  • Ogniska rumieniowate-zapalne z obecnością krostek i grudek;
  • Suchość i obrzęk skóry;
  • Objawy oczne;
  • Lokalizację zmian pozatwarzowych;
  • Zamiany przerostowe.

Występowanie powyższych symptomów oceniane jest przy pomocy dwóch stwierdzeń: zmiany obecne lub nieobecne.

Najczęściej obserwowaną postacią trądziku różowatego jest postać rumieniowo-teleangiektatyczna charakteryzująca się obecnością rumienia w środkowej części twarzy.

Przebieg choroby

Trądzik różowaty jest chorobą o charakterze przewlekłym, która przebiega z okresami zaostrzeń oraz remisji. W trakcie trwania niniejszego zaburzenia niezbędne jest nieustanne stosowanie leków zarówno o działaniu ogólnym, jak i miejscowym. Na podstawie licznych obserwacji oraz badań klinicznych wyróżniono 4 fazy przebiegu trądziku różowatego, wśród nich możemy wyróżnić:

    • PREROSACEA: Rumień przemijający (nazywany okresem zwiastunów) – to etap pojawiania się na skórze zaczerwienienia wywołanego przez czynniki emocjonalne, nadmierne opalanie twarzy lub gorące napoje. Niniejszym zmianom towarzyszy najczęściej uczucie pieczenia. Wskazane symptomy mogą pojawić się już u młodych osób, nawet na kilkanaście lat przed wystąpieniem właściwych objawów. Niemniej jednak, już na tym etapie należy zasięgnąć opinii w gabinecie dermatologa.
    • STOPIEŃ I: Rumieniowo-naczyniowy – to etap trądziku różowatego charakteryzujący się utrzymującymi się zmianami skórnym w postaci zaczerwienienia oraz widocznych naczynek. Ponadto, w przebiegu niniejszego stadium choroby, pacjentom towarzyszą często objawy, takie jak: uczucie pieczenia i palenia skóry oraz nadwrażliwość na większość kosmetyków pielęgnacyjnych. Już I stopień trądziku różowatego może wpłynąć na trwałe uszkodzenie oraz wyraźne poszerzenie naczyń krwionośnych.

  • STOPIEŃ II: Grudkowo-krostkowy – to etap choroby, podczas którego możemy zaobserwować pojawianie się zmian o charakterze widocznych grudek i krostek. Ponadto, w wyniku niniejszego stanu skóra pacjenta zaczyna się łuszczyć i pojawiają się takie objawy jak obrzęk i zgrubienie skóry. U znaczącej części pacjentów podczas II stopnia trądziku różowatego pojawiają się również objawy oczne, takie jak: zapalenie spojówek, powiek oraz rogówki.
  • STOPIEŃ III: Rhinophyma (stadium zejściowe) – to najcięższa z postaci trądziku różowatego, która w znaczącej części przypadków występuje u mężczyzn. W niniejszym stadium zauważyć możemy mnogie guzki o charakterze zapalnym oraz czyraki, przerosty i włóknienie gruczołów łojowych.  

4. Trądzik różowaty LECZENIE

Leczenie objawów trądziku różowatego w znacznym stopniu jest uzależnione od jego rodzaju oraz zaawansowania objawów. Celem terapii jest natomiast uzyskanie i podtrzymanie fazy remisji.

Leczenie miejscowe – przy zastosowaniu maści oraz kosmetyków do pielęgnacji

Głównym celem leczenia miejscowego jest redukcja stanu zapalnego oraz zmniejszenie widoczności pojawiających się na twarzy grudek i krostek. Wśród najczęściej stosowanych leków, możemy wyróżnić:

  • Chemioterapeutyki w postaci kremów oraz emulsji (wykazujących działanie bakteriobójcze);
  • Kwas azelainowy w postaci żelu (wykazujący działanie przeciwbakteryjne oraz przeciwzaskórnikowe);
  • Sulfacetamid sodu i siarki w postaci żelu oraz kremu (wykazujący działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne).

Leczenie ogólne – przy zastosowaniu doustnych środków farmaceutycznych

Celem niniejszego leczenia jest zminimalizowanie objawów stanu zapalnego, powstającego na skutek trądziku różowatego oraz zminimalizowanie ryzyka rozwoju zaawansowanych stadiów choroby. Wśród najczęściej stosowanych leków możemy wyróżnić:

  • Antybiotyki, takie jak: azytromycyna, erytromycyna oraz ampicylina; oraz
  • Preparaty nieantybiotykowe, takie jak: izotretinoina, acitretin oraz spironolakton;

Leczenie zabiegowe – przy zastosowaniu innowacyjnych zabiegów medycyny estetycznej

W leczeniu trądziku różowatego korzystne efekty odnotowuje również stosowanie laseroterapii wykorzystującej pulsacyjne działanie lasera barwnikowego. Dzięki niniejszej metodzie, możliwe jest usunięcie przebarwień oraz zmniejszenie widoczności naczynek i zaczerwienień nabytych w przebiegu niniejszej choroby.

[related-post]

5. Trądzik różowaty DIETA

Rodzaj, stopień przyprawienia, a nawet temperatura potrawy posiadają znaczący wpływ na zaostrzenie objawów trądziku różowatego.

Znaczenie diety w przebiegu trądziku różowatego

W poniższym zestawieniu wymienione zostały niektóre przykłady potraw oraz składników, których spożywanie związane jest występowaniem określonych konsekwencji.

  • Napoje alkoholowe, na przykład: wódka lub czerwone wino – konsekwencje: powstanie rumienia stanowiącego wynik gwałtownego rozszerzenia naczyń krwionośnych;
  • Ostre przyprawy, na przykład: cynamon, chili lub pieprz cayenne – konsekwencje: pogorszenie stanu dermatologicznego skóry oraz zaostrzenie widocznych zmian pod wpływem pobudzenia układu naczyniowego;
  • Niektóre owoce i warzywa, na przykład: cytrusy, szpinak lub pomidory – konsekwencje: zaostrzenie objawów wywołane zwiększonym wydzielaniem histaminy;
  • Gorące napoje lub potrawy, na przykład: gorąca herbata lub zupa – konsekwencje: zmniejszenie przepływu krwi w momencie spożywanych potraw;
  • Cukry proste oraz składniki o wysokim indeksie glikemicznym, na przykład: słodkie batony, białe pieczywo oraz ryż, chrupki pszenne – konsekwencje: zwiększenie aktywności gruczołów łojowych odpowiedzialnych za powstawanie zmian skórnych;

Jakie produkty należy spożywać?

W przebiegu trądziku różowatego bardzo ważne jest dostarczanie do organizmu cennych witamin, w tym witaminy E, A oraz C. Ponadto, w celu zminimalizowania objawów niniejszej choroby do swojego jadłospisu warto wprowadzić:

  • Naturalne galaretki;
  • Ryby morskie zawierające duże ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych;
  • Nasiona słonecznika, oliwki oraz orzechy laskowe, awokado;
  • Warzywa, takie jak: marchew, seler oraz kapusta.

Spożywanie odpowiednich pokarmów może odgrywać kluczową rolę w procesie leczenia niniejszej choroby. Dlatego też, tak ważne jest ustalenie konkretnych wskazań dietetycznych przy wsparciu wykwalifikowanego dietetyka.

Jeśli chcesz poznać więcej praktycznych porad z zakresu dietetyki, bądź na bieżąco z portalem kacikzdrowia.pl i zapisz się na newsletter.