W ostatnich czasach jedną z najczęściej odnotowywanych wad postawy szyjnego odcinka kręgosłupa jest tzw. wdowi garb. Ta deformacja potrafi poważnie uprzykrzyć życie. Wbrew pozorom może dotknąć każdego z nas, niezależnie od płci, czy też wieku. Siedzący tryb życia, godziny spędzane przed komputerem i z głową pochyloną nad telefonem sprawiają, że nasz kręgosłup przed długi czas znajduje się w niewłaściwej pozycji. W ten sposób dochodzi do różnego rodzaju deformacji. Najczęściej cierpi właśnie odcinek szyjny. Jak rozpoznać wdowi garb i czy istnieją jakieś skuteczne sposoby pozbycia się tego problemu?
- Co to jest wdowi garb?
- Przyczyny powstawania
- Objawy
- Leczenie
- Samodzielne ćwiczenia w domu i zmiana nawyków
Co to jest wdowi garb?
Wdowi garb (inna nazwa to kark bawoli) to deformacja odcinka szyjnego kręgosłupa, która jest wynikiem niezdrowych nawyków. Pojawia się u ludzi w każdym wieku. To wyniosłość tkankowa, która zlokalizowana jest u podstawy karku. Charakterystyczne wybrzuszenie jest typowym objawem tego schorzenia. Do tego dochodzi nadmierne wysunięcie głowy ku przodowi i zaokrąglenie pleców. Wdowi garb nie dość, że wygląda nieestetycznie, to może również wywoływać dolegliwości bólowe. Niegdyś zmiana ta występowała głównie u kobiet w okresie menopauzalnym. Obecnie deformacje tego typu obserwuje się także u ludzi młodych, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Przyczyną jest styl życia, jaki obecnie prowadzimy. Praca siedząca, brak aktywności fizycznej, długotrwałe pochylenie głowy nad telefonem lub monitorem komputera. Wszystko to sprawia, że tkwimy w złej postawie ciała przez długi czas i utrwalamy w sobie te złe nawyki. Co ciekawe, na powstawanie wdowiego garbu mają również wpływ czynniki psychogenne. Długotrwały stres nie tylko szkodzi naszemu zdrowiu psychicznemu, ale również fizycznemu – zaburza równowagę mięśniową. W leczeniu tej deformacji stosuje się przede wszystkim zabiegi fizjoterapeutyczne oraz ćwiczenia, które można wykonywać samemu w domu. Pomocne mogą być również ortezy i odpowiednio dobrane poduszki ortopedyczne.
Przyczyny powstawania
Problemy z odcinkiem szyjnym kręgosłupa najczęściej są wynikiem nieprawidłowej postawy ciała. W ten sposób dochodzi do przeciążenia mięśni w okolicy szyjno-piersiowej i tak powstają różnego rodzaju deformacje. Wdowi garb jest przypadłością, która najczęściej dotyka osób długotrwale przebywających w pozycji siedzącej. Pojawiają się wówczas przykurcze prostowników szyjnych. Czynniki, które zwiększają ryzyko powstania tej wyniosłości u podstawy karku to także otyłość, osteoporoza i bark aktywności fizycznej. Również obciążenia genetyczne mogą decydować o rozwoju tego schorzenia.
Budowa kręgosłupa w odcinku szyjnym i mniejsza odporność na deformacje może być w pewnym stopniu dziedziczona. Ważnym czynnikiem sprzyjającym powstawaniu wdowiego garbu są również aspekty natury psychicznej. Nie wszyscy jesteśmy świadomi tego, że nasze zdrowie psychiczne wpływa na postawę ciała. Zamkniecie ramion i garbienie się są typowe dla osób z problemami w sferze emocjonalnej. Długotrwałe przyjmowanie takiej pozycji wpływa na napięcie mięśniowe. Co więcej, warto zauważyć, że w odcinku szyjno-piersiowym znajdują się zwoje układu synaptycznego, który ma ważny wpływ na funkcjonowanie ważnej części układu nerwowego. Jest ona odpowiedzialna za unerwienie mięśnia sercowego twarzy i szyi. Dlatego też problemy z kręgosłupem mogą imitować niekiedy schorzenia układu sercowo-naczyniowego. I odwrotnie. Zaniedbania kardiologiczne mogą odbić się również na kondycji naszego kręgosłupa szyjnego.
Wdowi garb – objawy
Wdowi garb to sporych rozmiarów zmiana włóknisto-tłuszczowa rozwijająca się pod skórą. Widoczna jest w okolicach karku jako zgrubienie przypominające garb. Początkowo choroba może nie dawać żadnych objawów. Na skórze w tym miejscu mogą pojawiać się drobne, popękane naczynka. W późniejszym stadium rozwoju najczęściej występujące objawy to dolegliwości bólowe, uczucie pieczenia i drętwienia w okolicach karku oraz uczucie sztywności w obrębie karku, szyi i ramion. Może pojawiać się także dyskomfort w okolicach łopatek i trudności związane z zaczerpnięciem głębokiego wdechu. Niektórzy skarżą się również na mrowienie i drętwienie palców u dłoni lub całych dłoni. Wdowiemu garbowi towarzyszą także zaburzenia równowagi, mdłości i wymioty, bóle i zawroty głowy, szumy uszne, osłabienie siły chwytu, problem ze swobodnych poruszaniem szyją. Schorzenie to niekiedy rozwija się razem z tzw. bruksizmem, czyli dysfunkcją stawów skroniowo-żuchwowych. Objawem tej przypadłości jest nadmierne napięcie mięśni szyi i twarzy, któremu towarzyszą dolegliwości bólowe w tym obszarze.
Wdowi garb – leczenie
Efektywne leczenie wdowiego garbu jest procesem złożonym i długotrwałym. Im wcześniej zostanie wdrożony proces leczenia, tym większe szanse na pozbycie się tej dolegliwości. Jeśli zauważasz u siebie wskazane powyżej objawy, skonsultuj się z ortopedą. Lekarz zadecyduje, czy konieczne jest wsparcie innych specjalistów tj. fizjoterapeuta, czy psychoterapeuta. We wczesnym stadium rozwoju choroby stosuje się przede wszystkim ćwiczenia, które mają na celu rozciągnięcie napiętych mięśni w okolicach odcinka szyjnego kręgosłupa. Wspomagająco chory poddawany jest masażom leczniczym – rozluźniającym. Wykonuje się niekiedy akupresurę, akupunkturę oraz kinesiotaping (plastrowanie zmniejszające ból i uczucie drętwienia). Konieczne jest także wyeliminowanie złych nawyków, które sprzyjają pogłębianiu się zmian w obrębie karku. Należy zmodyfikować swoje stanowisko pracy, zgodnie z zaleceniami. Wskazany jest zakup poduszki ortopedycznej, która zadba o prawidłowe ułożenie kręgów szyjnych podczas snu. Lekarz może zalecić również noszenie ortezy, czyli indywidualnie dobranego gorsetu ortopedycznego. Wymusza on i utrwala prawidłową postawę ciała. Pomaga również złagodzić dolegliwości bólowe.
Kolejnym etapem leczenia wdowiego garbu są ćwiczenia wzmacniające i terapie powięziowe. Korzystne działanie mają również zajęcia na basenie. Zaleca się także wprowadzenie odpowiedniej diety redukcyjnej, celem pozbycia się nadmiernych kilogramów. Odpowiednio dobrana aktywność fizyczna jest w stanie znacząco poprawić komfort życia chorego. W skrajnych przypadkach istnieje konieczność zastosowania inwazyjnych metod leczenia tj. zabieg operacyjny.
Samodzielne ćwiczenia w domu i zmiana nawyków
Oprócz opisywanych powyżej metod leczenia wdowiego garbu chory może również zwiększyć efekty leczenia poprzez wykonywanie ćwiczeń w zaciszu domowym. W tym celu warto zaopatrzyć się w rollery i piłeczki do masażu. Pozwolą one rozluźnić mięśnie i zapobiegną przykurczom. Konieczna jest także zmiana codziennych nawyków. Powinniśmy zadbać o aktywność fizyczną, niezależnie od kondycji i stanu zdrowia. U osób w podeszłym wieku wystarczą regularne spacery. Osoby w dobrej kondycji fizycznej mogą wykonywać ćwiczenia typu pilates lub joga. Te formy aktywności pozwolą rozluźnić nadmiernie napięte mięśnie, a także są skuteczną techniką relaksacyjną. Osoba, u której rozwija się wdowi garb, powinna wyrobić w sobie nawyk nieustannej kontroli postawy ciała. Zwracajmy uwagę choremu, aby się nie garbił zarówno w pozycji chodzącej, siedzącej, jak i leżącej.
Wdowi garb to schorzenie szyjnego odcinka kręgosłupa, które może rozwinąć się u każdego z nas, niezależnie od wieku. Siedzący tryb życia, uzależnienie od komputerów i telefonów nie sprzyja zachowaniu prawidłowej postawy. Utrwalamy w sobie złe nawyki, a to prowadzi do trwałych deformacji. Ponieważ łatwiej jest zapobiegać niż leczyć, już teraz zwróćmy uwagę na naszą postawę i dajmy odpocząć naszym kręgom. Zamiast po pracy siedzieć z pochyloną głową nad telefonem, wyjdźmy na spacer. Każda aktywność jest dobra, by długo cieszyć się pełną sprawnością ruchową.
